Ҷашни ҷаҳонии Наврӯз, ки беш аз даҳ сол аст ҳамчун муждаи сулҳу дӯстӣ ва ҳамдиливу ягонагии сокинони сайёра дар сатҳи байналмиллалӣ таҷлил мегардад, ҳамасола дар ватани Наврӯз-Тоҷикистони азиз ин ҷашни аҷдодӣ бо тозакориҳо ва ободу зебо гардонидани гӯшаву канори кишвари маҳбубамон истқбол ва ҷашн гирифта мешавад. Хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон низ дар баробари мардуми шарифи диёр ҷашни таърихии хешро бо арҷгузорӣ ба суннатҳои неки ниёгони шарафмандамон дар ҳамаи қисму воҳидҳои низомӣ ва муассисаҳои таълимии ҳарбӣ бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил менамоянд.
Маросими баргузории тантанаҳои идона дар Донишкадаи ҳарбии Вазорати мудофиа бо пешвози дастаҷамъомани “Маликаи баҳор”-у “Бобои деҳқон” ва ба ҷо овардани дигар оину суннатҳои хоси Наврӯз оғоз гардид.
Бо ворид гардидани “Маликаи баҳор” ва “Бобои деҳқон” ба базмгоҳи наврӯзии ҳайати шахсии ин боргоҳи илму маърифат, ки он ҳам яке аз рамзҳои мубораку муаззами Наврӯз аст, сараввал меҳмонон ва роҳбарияти донишкада аз сатҳи ташкили чорабинии идона, оростани дастархони Наврӯзӣ бо ҳафт сину ҳафт шин ва ба дигар унсурҳову чорабиниҳои доирнамудаи афсарону устодон ва таълимгирандагони Донишкадаи ҳарбӣ баҳогузорӣ намуданд.
Дар баробарии муаррифӣ ва маънидод намудани дастархони оросташуда бо ҳафтсину ҳафтшини хоси ҷашни Наврӯзу баҳори аҷам, ҳамчунин афсарону устодон ва курсантони ин мактаби олии низомӣ бо ҳунару маҳорати воло ва базми суруру шодмонии наврӯзӣ, лаҳзаҳои ҷолибу хотирмонро пешниҳоди ҳозирин гардониданд.
Роҳбарияти Донишкадаи ҳарбӣ ва ҳайати меҳмонон зимни сухани табрикотии хеш қайд карданд, ки Наврӯз рамзи ҳамбастагӣ, дӯстиву рафоқат ва эҳтиром ба ҳамдигар буда, бо чунин суннату анъанаҳои мондагораш ба ҷашни байналмиллмӣ табдил ёфтаву имрӯз кишварҳои зиёд онро ҷашн мегиранд. Ҳамин тавр, бо ифтихори бузург ба иштирокчиён ва дар маҷмӯъ ба ҳамаи фарзандони муҳофизи Ватан дар кори ҳимоя аз шаъну шарафи мардуми худ ва пос доштани ҳар як ваҷаб хоки муқаддаси ин сарзамин барору комёбиҳо таманно карда шуд.
Воқеан, Наврӯз, ки аз пуршукӯҳтарин ҷашнҳои мо тоҷикон ба ҳисоб меравад, имрӯзҳо гиромидошту арҷгузорӣ ва ҷашн гирифтани он дар сатҳи ҳаёти фарҳангиву сиёсӣ, иҷтимоии ҷомеа ва алалхусус аз ҷониби хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳ низ мавқеъ ва ҷойгоҳи сазоворро ишғол намудааст.
Васфи баҳору наврӯз ва ҳам Модар-Ватан дар суруду оҳангҳои дастаҳои ҳаваскор аз ҳисоби донишҷӯёни донишкада ва дигар ҳунармандон базмро рангинтар ва иштирокчиёнро шоду мамнун гардонид.
Боқӣ ШАРИФӢ,
подполковник
