Таҳаввулоти босуръати замони муосир ва торафт шиддат ёфтани раванди муносибатҳои ҳарбӣ-сиёсии давлатҳои ҷаҳон водор мекунад, ки масъулини ҳама самту бахшҳои Вазорати мудофиа донишу маҳорат ва таҷрибаи худро сайқал диҳанд. Бо ин мақсад, чанде қабл, бо ҷалби масъулини хадамоти тиббии Вазорати мудофиа ва қисму воҳидҳои ҳарбии ин ниҳод ҷамъомади методӣ-таълимӣ доир гардид, ки нахуст масъулини Раёсати тибби ҳарбии Вазорати мудофиа масъулияти табибони низомиро дар ҳифзи саломатӣ ва барқарор намудани солимии хизматчиёни ҳарбӣ бузург дониста, аз онҳо даъват намуд, ки пайваста пайи ҷустуҷӯйи навовариҳои илми тиб ва техникаву таҷҳизоти ҳозиразамони тиббӣ қарор дошта бошанд.
Идомаи ҷамъомади омузишӣ дар маркази таълимии Фахробод, ба таври назариявию амалӣ ҷараён гирифт, ки ҳайати шахсии ширкатдошта, нахуст расонидани ёрии аввалини тиббӣ ҳангоми сар задани муноқишаҳои мусаллаҳона, интиқоли беморон дар майдони шартии ҷанг, ташкил намудани чорабиниҳои санитарӣ-гигиенӣ ва зиддиэпидемиявии қӯшун дар рафти амалиёт ва дигар мавзуъҳои соҳавиро вобаста ба самти фаъолияти тибби ҳарбӣ мавриди таҳлилу баррасӣ қарор доданд.
Дар воқеъ, ташкили чунин ҷамъомадҳои омӯзишии соҳавӣ дар шароити гуногуни хизматӣ ва ҳолатҳои эҳтимолӣ ба самаранокии кору фаъолияти тиббии табибони низомӣ дар сафи ҷузъу томи Артиш мусоидат мекунад. Онҳо дар раванди хизмати рӯзмарра, яъне замони осоишта, ҳолати ҷанг ва умуман дар ҳама гуна вазъият масъулияти ҳифзи саломатии ҳайати шахсиро бар ӯҳда доранд.
Қисмати дигари ҷамъомади амалии методӣ-таълимии табибони низомӣ дар Беморхонаи ҳарбии саҳроӣ, ки бо назардошти расонидани хизмати тиббӣ ба маҷрӯҳону зарардидагон дар шароити саҳро сохта шудааст, идома ёфт. Тибқи иттилои масъулин, Беморхонаи саҳроии мазкур тамоми самтҳои расонидани кӯмаки тиббиро дар бар гирифта, хадамоти тиббии он аз нуқтаҳои безараргардонӣ, қабулу ҷобаҷогузории беморон, захмбандӣ, хаймаи ҷарроҳӣ, баъди ҷарроҳӣ, бемориҳои дарунӣ, асабу рӯҳӣ ва дорухона иборат буд. Табибони ботаҷриба иштирокчиёни ҷамъомадро дар ҳар бахш бо қоидаву талаботи дурусти кӯмаки тиббӣ шинос намуданд. Ҳамзамон, марҳилаҳои интиқоли тиббии беморону захмдорон, муайяну мушаххасгардонии дарду захми беморон низ ба таври амалӣ фаҳмонида шуд.
Ҳамин тавр, ҷамъомади таълимӣ бо шиносоии ҳайати ширкатдошта аз машқҳои намоишии техникаву таҷҳизоти махсуси соҳавӣ, шароитҳои мавҷуда, аз қабили ҳаммомхона, хобгоҳ, ошхона ва бунгоҳи тиббии саҳроӣ идома ёфта, дар охир ӯҳдадориҳои шахсони вазифадори хадамоти тиббӣ, тарзи ташкили назорати санитарӣ, корҳои табобативу ташхисӣ ва баҳисобгирию ҳисоботи тиббӣ дар қисмҳои ҳарбӣ муҳокимаву баррасӣ гардид.
Боқӣ ШАРИФОВ
