Чорабинӣ ба муносибати савгандёдкунии наваскарони даъвати баҳории соли равон дар пойгоҳи қисми ҳарбии 12019-и Қӯшунҳои зудамали Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон бо шукӯҳу тантанаи хос доир гардид.
Бо амри барои қабул намудани Савганди ҳарбӣ ва ба ҷойҳои муайяншуда аз ҷониби командири бевоситаи ҷузъу том, ҳайати шахсии наваскарон бо қадамзаниҳои низомӣ, ки ҷузъиёту талаботи онро зимни омӯзиши курси ибтидоии наваскарӣ аз худ намудаанд, ба сафи пеши чорабинӣ баромаданд. Наваскарони Ватан ҳар яке матни пурмӯҳтавои Савганди ҳарбиро ба даст гирифта, сатрҳои мардонагии онро ба забон меоварданд ва бо ифтихору тантанаи ҷавонмардӣ савганди садоқатмандӣ ёд мекарданд.
Наваскарон низ барои садоқат ба халқи худ ва сарвари ҷумҳурӣ савганд ёд карда, қавл доданд, ки қонунҳои асосӣ ва Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистонро қатъӣ риоя намуда, ойинномаҳои ҳарбӣ, амрҳои фармондеҳону сардоронро бечунучаро иҷро мекунанд. Дар воқеъ, ҷавонони мо дар пайи ҳар амри Ватан, ки он пеш аз ҳама ҳимояи марзу буми аҷдодӣ ва таъмини ҳаёти орому осудаи мардуми ин сарзамини муқаддас аст, ҳамеша омода буда, дар ин роҳ мардонаю моҳирона қадамҳои устувор мегузоранд ва то лаҳзаи охирин ба қавлу қасами худ содиқ мемонанд.
Ҳамин тавр, пас аз анҷоми маросими қабул намудани Савганди ҳарбӣ афсарони масъул, падару модарон ва дигар меҳмонони чорабинӣ ҳомиёни далеру шуҷои меҳанро ба ифтихори ёд кардани савганди мардонагӣ ва сазовор гардидан бо номи пуршарафи сарбозӣ самимона таҳният гуфта, дар пешбурди хизмати масъулиятноки низомиашон бурдбориву муваффақиятҳо таманно намуданд.
Гузашти низомӣ ва қадамзаниҳои ифтихорбори наваскарон, ки аз анҷоми муваффақонаи курси кӯтоҳмуддати таълимии наваскарӣ дарак медод, дар фарҷом ба ҷамъомади идонаи онҳо боз ҳам ҳусну таровати дигар зам намуд.
Б. ШАРИФОВ
