Солҳои охир азҷониби Давлату Ҳукумат ва мақомоти алоҳидаи кишвар ба кӯдакону наврасон ҳамчун як бахши ояндаи ҷомеа диққати хосса зоҳир карда мешавад. Вазорати мудофиаи мамлакат низ бо назардошти ин ҳадафҳо дар баробари дастгирию қадрдонии афсарон, беҳдошти вазъи иҷтимоии хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳ ҳамасола фарзандони онҳоро дар фасли тобистон, ки дар кишвар айёми таътил аст ба истироҳатгоҳҳои кӯдакона, азҷумла ба фароғатгоҳи «Баҳор», ки дар назди ин ниҳоди қудратӣ амал мекунад,ҷалб менамояд.
Соли равон фарзандону пайвандони хизматчиёни ҳарбӣ рӯзҳои истироҳату фароғати худро дар ин осоишгоҳ бо барномаҳои рақсу суруд, намоишҳои кӯдаконаи омоданамудаи хеш ва бо тамошои саҳнаҳои театрӣ сипарӣ намуданд. Аҳли ҳунар бо иҷрои ҳар гуна намоиш ва амалҳои шӯхи кӯдакона хотири ҳозиринро шод гардониданд, ки аз чеҳраи ҳар як наврас болидарӯҳию хушнудиро эҳсос кардан мумкин буд. Ҳамчунин, баҳри шодию хурсандии онҳо азҷониби ҳунармандони ансамбли “Шараф”-и Вазорати мудофиа низ пайваста барномаҳоии васеи консертӣ, ки фарогирии суруду оҳангҳои ватандӯстона буд, намоиш дода мешуд.
Дар доираи таваҷҷӯҳу ғамхорӣ ва дастгириҳои пайвастагии Роҳбарияти олии мамлакат нисбат ба хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳ фарзандони онҳо баҳри осишу фароғати комил бо камтарин хароҷот аз ҳисоби волидони хеш ба осоишгоҳи мазкур, ки ҳамасола дар се баст амал менамояд фаро гирифта шуда, бо беҳтарин шароитҳо ва хизматрасонии мусоид таъмин карда мешаванд.
Бояд гуфт, ки дар фароғатгоҳи «Баҳор» тамоми шароити зарурӣ, аз қабили ошхона, хобгоҳи замонавӣ, нуқтаи тиббӣ бо таҷҳизоту хизматрасонииҷавобгӯй ба талаботи замони муосир ва ҳуҷраҳои гуногуни фароғатӣ барои истироҳату фароғати наврасон муҳайё карда шуда, ҳавзи шиноварию майдончаҳои варзишӣ ва дигар имкониятҳои истироҳатии он, имкон медиҳад, ки насли навраси низомиёни кишвар дар давоми рӯз бо истифода аз онҳо талаботи маънавиюҷисмонии худро қонеъ гардонанд.
Боқи ШАРИФОВ
