Дар доираи ҳамкориҳои мутақобилан судманд ва ҷиҳати иҷрои нақша-чорабинихо чанде қабл донишҷӯёни Кафедраи ҳарбии навтаъсиси Донишгоҳи байналмилалии сайёҳӣ ва соҳибкории Тоҷикистон бо шароити буду бош ва хизмати сарбозони яке аз марказҳои таълимии Қӯшунҳои хушкигарди Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат аз наздик ошноӣ пайдо намуданд.
Дар ҷараёни боздид афсарони масъули маркази таълимӣ донишҷӯёни кафедраи ҳарбиро аз рафти хизмати сарбозон ва ҳамзамон бо тарзи истифодабарии силоҳу муҳиммоти ҷангӣ ва дигар хусусиятҳои он шинос намуданд. Донишҷуёни Кафедраи ҳарбии Донишгоҳи байналмилалии сайёҳӣ ва соҳибкории Тоҷикистон он машғулиятҳои низомиеро, ки ба таври назариявӣ аз худ намуда буданд, дар ин маркази таълимӣ имконият пайдо намуданд, то ба таври амалӣ бо онҳо ошно гарданд.
Илова бар ин, гурӯҳи донишҷӯён ё худ афсарони ояндаи Артиши миллӣ аз нуқтаи хизматрасонӣ ва таъмири техникаҳои зиреҳпӯши ҷангӣ ва дигар техникаҳои муосири низомӣ боздид ба амал оварда, бо хусуситҳои техникиву тарзи истифодабарии онҳо шинос шуданд.
Маврид ба зикр аст, ки баргузории чунин вохӯриҳо аз як тараф барои равнақ ёфтани донишҳои ҳарбии афсарони оянда мусоидат намояд, аз ҷониби дигар барои пойдории дӯстиву рафоқат ва таблиғи хизмати ҳарбӣ ва дигар арзишҳои миллӣ заминаи устувор фароҳам меорад.
Ш. ШАРИФОВ
