Фарзандони бонангу номус ва содиқу ҷасури тоҷик дар ҳама давру замон марзу буми аҷдодиро ҳимоя карда, аз худ матонату қаҳрамонӣ нишон додаанд. Корнамоии Шерак, Деваштич, Восеъ, Темурмалик ва даҳҳо нафари дигар раҳнамои зиндагии мост. Ҳар яке аз ин мардони майдон дар ҳифзу ҳимояи давлату миллат нақшим муҳим доштанд.
Аз соли 1993 инҷониб, ҳамасола 23-юми феврал Рўзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳ ҷашн гирифта мешавад, ки дар ин рўз собиқадорони ҷангу меҳнат, хизматчиёни ҳарбӣ ва ҷанговарони башардўст қадрдонӣ мешаванд. Боиси ифтихор аст, ки солҳои охир, сафи ҷавонони довталаб барои хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ афзуда истодааст ва ҷавонон ихтиёран ба хизмати ҳарбӣ мераванд.
Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рўзҳои нахустини давлатдорӣ ба насли ҷавон ҳамчун нерўйи пешбаранда ва бунёдкор таваҷҷуҳ зоҳир намудааст. Дар ин баробар, вобаста ба имконот тамоми шароитро барои фароҳам сохтани зисту зиндагонӣ, илмомўзӣ ва фаъолияти минбаъдаи насли наврас муҳайё сохтаанд.
Дар ҳақиқат, мо ҷавонон Ватани худро ҳифз намуда, намегузорем, ки душман қадами номубораки хешро ба ин хоки муқаддас гузорад. Инчунин, Ватан фарзандони қаҳрамон, шаҳидони озодипарасти хешро ҳаргиз фаромўш намекунад. Номи онҳоро ҳамеша чун ахтари дурахшон дар саҳифаҳои таърихи халқамон боқӣ мемонад.
Маълум аст, ки давоми 28 сол Артиши миллии кишварамон ба пешравиҳои зиёд ноил гардид. Боиси ифтихор аст, ки кулли ҷавонон имрўз хуб дарк намудаанд, ки хизмат ба Ватан барои онҳо қарзи муқаддаси фарзандӣ ва рисолати мардонагӣ ба шумор меравад.
Ҳамагон шоҳиди он ҳастем, ки Сарвари давлат дар ҳар як вохўрию мулоқотҳояшон бо қишри ҷавони ҷомеа гуфта мегузаранд: «Ҷавонони лаёқатманду соҳибфарҳанг ояндаи ҷомеаи навини Тоҷикистон мебошанд». Дар ҳақиқат, насли наврасу ҷавон нерўйи бузургу созанда ва бунёдкоранд.
Ҷавонон бояд пеш аз ҳама, Ватану миллатро дўст доранд ва ба ҳифзи он ҳамеша содиқ бимонанд. Зеро, ҷаҳони муосир пур аз тазод аст ва фитнаву бозиҳои зиёде дорад. Ватанро дўст доштан ва муқаддасоти онро ҳифз намудан моро аз нобудӣ ва ҳалокат мераҳононад.
Бояд зикр намоям, ки чун анъана, ҳамасола дар Осорхонаи маорифи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон кормандони илмӣ дар якҷоягӣ бо олимони Академия санаи 23-юми февралро ҳамчун Рўзи таъсисёбии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷашн мегиранд. Мақсад аз барпо намудани чунин ҷашнҳо, баланд бардоштани тарбияи ватанпарастию худшиносии миллии ҷавонону наврасон мебошад. Бояд гуфт, ки Пешвои миллат нисбат ба хизматчиёни ҳарбӣ эътимоди комил дошта, дар яке аз суханрониҳои хеш чунин баён карда буданд: «Боварӣ дорам, ки афсарону сарбозони шуҷои Қувваҳои Мусаллаҳи кишвар ба Савганди ҳарбии худ ҳамеша содиқ монда, рисолати фарзандии худро дар назди Ватан-Модар ва халқу давлати хеш минбаъд низ бо сарбаландӣ адо менамоянд ва тамоми малакаву маҳорати худро ба хотири ҳифзи дастовардҳои Истиқлолияти давлатӣ сафарбар месозанд».
