17 09 2019

Ҳарчанд баъди ҳаводиси пурталотуми шикасти давлати Иттиҳоди Шӯравӣ кулли кишварҳои аъзои он якояк истиқлолият ба даст оварда, роҳи тараққиёташонро мустақиман мушаххас намуданд, аммо сарнавишти Тоҷикистон комилан дигаргуна сурат гирифт. Марҳилаи аввали даврони истиқлол фоҷиа дошт: фоҷиаи табдил шудан ба эпитсентри бархӯрди манофеи абарқудратҳои минтақа.
Бо вуҷуди он ки дар илмҳои сиёсиву ҷомеашиносӣ ин нукта мудом мавриди баҳс қарор мегирад, аммо маҳз ду омил барои Тоҷикистон ва мардуми дорои таърихи чандинҳазорсолаи он ҳалкунанда буд: яке зуҳури хиради азалии мардумӣ ва дуюм, шахсияти наҷотбахше дар мисоли Эмомалӣ Раҳмон, ки асоситарин нукоти татбиқи ин хиради азалиро дар хеш таҷассум мекард.
Дар тафовут аз ҷомеаҳои ғарбӣ, ки фардгароӣ ё индивидуализми биологӣ асоси пешрафти онҳост, дар Шарқ ҳамеша ҷомеаҳои суннатгаро бар асоси раҳбарии шахсиятҳои фавқулода оқилу ҳушманд ва фарохназар бо усули хирадсолорӣ рушд мекарданд. Ҳадди ақал ду шароите лозим буд ва ҳаст, ки фаъолияти пурсамари ин навъ шахсиятҳоро таъмин карда бошад: яке истеъдод ва маҳорати раҳбарӣ нисбат ба дигарон афзалтар бошад ва дигаре – сохти иҷтимои мавҷуда набояд монеаи ибтикороти ӯ гардад.
Агар шарти аввал ба сатҳи донишу хирад ва заковату таҷрибаи ӯ марбут бошад, пас, шарти дуюм, инак, чоряк аср аст, ки дар ҳоли таҳаввулоти доимӣ қарор дорад. Сохти иҷтимоии Тоҷикистон зери роҳбарии Эмомалӣ Раҳмон марҳила ба марҳила аз лиҳози шаклу муҳтаво рӯ ба ҷониби инсонпарварӣ ниҳода, идеали ин ҷомеа таъмини зиндагии шоиста барои ҳар як шаҳрванд муайян шудааст. Як вижагии ҷомеаи суннатӣ ҳамин аст, ки шахсиятҳои фавқулода бузург дар анбуҳи мардум зуд маълум  мегарданд ва ба қудрати миллӣ мубаддал мешаванд.

17 09 2019

Ҷанг, харобӣ, тарсу таҳлука, ваҳму изтироб, парешонию сардаргумӣ, гуруснагию талошу такопӯ баҳри дарёфти луқмаи нон... Мо ин ҳама даҳшатро бо чашми сар дидему дар ҷисму ҷони хеш озмудем ва аз байни оташу дуди ҷанг гузашта, ба рӯзҳои нек расидем. Мардумони зиёде қурбон шуданду дар роҳи озодии Ватан ҷон бохтанд.

Шакку тардид, нобоварӣ, ноумедию варшикастагӣ панҷа ба торҳои қалбу захм бар ҷигар мезад. Зеҳну мағзҳо хастаю умед ба фардои зиндагӣ дар синаҳо ях баста, оянда тираю дурахшу равшанӣ аслан нопайдо ба чашм мерасид. Замин дар гулхани ҷанг месӯхт. Кишвар зери тасаллути камонбадастон монда, ҳама гуна робитаю алоқа аз марказ бо минтақаҳо қатъ гардида, гуруснагӣ, бемориҳои музир ва маргу мири одамон авҷ мегирифт. Раҳму шафқат аз байн рафтаву тиру камон ҳокими мутлақ ва довари давру замон гардида буд. Нафаси сарди ҷанг ба мактабҳо ҳам расид. Ҷӯшу хурӯши омӯзиш батадриҷ коста гардида, аз бемаошӣ гурӯҳи омӯзгорон мактабро тарк карданд. Яке савдогариро пеш гирифту дигаре мардикориро.  Аммо ҷанг ҳамоно давом меёфт.
- Эй кош, ин рӯзҳои сиёҳ тезтар паси сар мешуданду як бурда нонро дар ҳалқаи ёрону пайвандон ва ҳамсоягон ба роҳат ва фориғ аз ғаму ғуссаҳо бо ҳам медидем, - ашки дидагонашро бо остинҳояш пок карда мегуфт кампири Оламбибӣ ва даст ба дуо бардошта, хитоб мекард:
- Ё Худои бузург! Ба доди мардуми бечораю бенаво бирас. Додрас худат ҳастӣ, раҳме, шафқате!
Ва ниҳоят, ба қавли Лоиқ, «раҳми Парвардигори мо омад».

17 09 2019

Чанде пеш дар машқгоҳи Ашулуки вилояти Астрахани Федератсияи Россия даври ниҳоии машқҳои муштараки низомии Системаи муттаҳидаи мудофиаи зиддиҳавоии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил таҳти унвони «Иттиҳоди ҷангӣ-2019» ҷамъбаст гардид. Дар машқҳои муштарак роҳбарону намояндагони вазоратҳои мудофиаи кишварҳои аъзои Системаи муттаҳидаи мудофиаи зиддиҳавоии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил, гурӯҳҳои фаврӣ, дастаҳои муҳорибавӣ ва беш аз чор ҳазор нафар хизматчиёни ҳарбӣ ширкат намуданд.

Бояд қайд намуд, ки дар машқҳои муштараки низомии Системаи муттаҳидаи мудофиаи зиддиҳавоии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил таҳти унвони «Иттиҳоди ҷангӣ-2019» афсарони ботаҷриба, дастаҳои ҷангӣ аз Федератсияи Россия, Ҷумҳурии Тоҷикистон, Белорусия, Армения, Қазоқистон ва бори нахуст Ҷумҳурии Ӯзбекистон ширкат намуданд.